Ovim pravilnikom bliže se uređuje šta se smatra: uzimanjem dobara koja su deo poslovne imovine poreskog obveznika za lične potrebe osnivača, vlasnika, zaposlenih ili drugih lica; svakim drugim prometom dobara bez naknade; upotrebom dobara koja su deo poslovne imovine poreskog obveznika za lične potrebe osnivača, vlasnika, zaposlenih ili drugih lica, odnosno upotrebom dobara u neposlovne svrhe poreskog obveznika; pružanjem usluga koje poreski obveznik izvrši bez naknade za lične potrebe osnivača, vlasnika, zaposlenih ili drugih lica, odnosno drugim pružanjem usluga bez naknade u neposlovne svrhe poreskog obveznika; uobičajenim količinama poslovnih uzoraka koje se za tu namenu besplatno daju kupcima ili potencijalnim kupcima, odnosno trećim licima za potrebe analize na osnovu akta nadležnog organa; reklamnim materijalom i drugim poklonima manje vrednosti koji se povremeno daju različitim licima.

Uzimanjem dobara, u smislu člana 4. stav 4. tačka 1) Zakona o porezu na dodatu vrednost („Službeni glasnik RS“, br. 84/04, 86/04 - ispravka, 61/05, 61/07 i 93/12 - u daljem tekstu: Zakon), smatra se uzimanje dobara koja su deo poslovne imovine poreskog obveznika za lične potrebe osnivača, vlasnika, zaposlenih ili drugih lica (u daljem tekstu: sopstvena potrošnja).

Sopstvenom potrošnjom smatra se i manjak dobara, osim manjka koji se može pravdati višom silom ili na drugi propisani način (elementarna nepogoda, krađa, saobraćajni udes i dr.), utvrđen na osnovu akta nadležnog organa, odnosno organizacije.

Sopstvenom potrošnjom ne smatra se uzimanje dobara koja su deo poslovne imovine poreskog obveznika za poslovne svrhe tog poreskog obveznika.

Svakim drugim prometom dobara bez naknade, u smislu člana 4. stav 4. tačka 2) Zakona, smatra se poklanjanje dobara, osim poklanjanja poslovnih uzoraka, reklamnog materijala i drugih poklona manje vrednosti iz čl. 6 – 9. ovog pravilnika.

Upotrebom dobara, u smislu člana 5. stav 4. tačka 1) Zakona, smatra se upotreba dobara koja su deo poslovne imovine poreskog obveznika:

1) za lične potrebe osnivača, vlasnika, zaposlenih ili drugih lica;

2) u neposlovne svrhe poreskog obveznika.

Upotrebom dobara iz stava 1. tačka 2) ovog člana smatra se upotreba dobara koja se ne vrši u cilju povećanja prihoda, odnosno smanjenja rashoda poreskog obveznika.

Pružanjem usluga, u smislu člana 5. stav 4. tačka 2) Zakona, smatra se pružanje usluga bez naknade koje poreski obveznik izvrši:

1) za lične potrebe osnivača, vlasnika, zaposlenih ili drugih lica;

2) u neposlovne svrhe poreskog obveznika.

Pružanjem usluga iz stava 1. tačka 2) ovog člana smatra se pružanje usluga koje se ne vrši u cilju povećanja prihoda, odnosno smanjenja rashoda poreskog obveznika.

Uobičajenom količinom poslovnih uzoraka, u smislu člana 6. stav 1. tačka 3) Zakona, smatraju se dobra koja nisu namenjena prometu, a koja su rezultat poslovanja poreskog obveznika ili koja su neposredno povezana sa obavljanjem njegove delatnosti, bez obzira da li je na tim dobrima utisnut logotip poreskog obveznika.

Dobra koja se daju kao poslovni uzorci moraju biti obeležena kao takva, a ako ne mogu biti obeležena kao poslovni uzorci, moraju biti u obliku i pakovanju različitom od oblika ili pakovanja tih dobara namenjenih prometu.

Uobičajenom količinom uzoraka koji se daju za potrebe analize na osnovu akta nadležnog organa smatraju se dobra koja se daju za potrebe analize u količini određenoj aktom nadležnog organa.

Reklamnim materijalom, u smislu člana 6. stav 1. tačka 4) Zakona, smatraju se dobra na kojima je odštampan ili utisnut logotip poreskog obveznika, odnosno vizuelno ispoljavanje brenda koji je u vezi sa delatnošću poreskog obveznika, a koja taj poreski obveznik besplatno daje različitim licima.

Reklamnim materijalom iz stava 1. ovog člana smatraju se olovke, rokovnici, kalendari, notesi, privesci, kačketi, majice, kombinezoni, kecelje, rančevi, torbe, upaljači, otvarači za flaše, podmetači, poslužavnici, čaše, šolje, bokali, pepeljare, kese i druga dobra čija je pojedinačna tržišna vrednost manja od 2.000 dinara, bez PDV.

Poklonom manje vrednosti, u smislu člana 6. stav 1. tačka 4) Zakona, smatra se dobro pojedinačne tržišne vrednosti manje od 2.000 dinara, bez PDV, osim dobra koje se smatra reklamnim materijalom u skladu sa članom 8. ovog pravilnika, koje obveznik daje povremeno različitim licima (poslovnim partnerima, potencijalnim poslovnim partnerima, predstavnicima poslovnih partnera i dr.), a da za to ne postoji pravna obaveza.

Ukupna vrednost reklamnog materijala i drugih poklona manje vrednosti iz čl. 8. i 9. ovog pravilnika u poreskom periodu ne može biti veća od 0,25% ukupnog prometa poreskog obveznika u tom poreskom periodu.

Ukupnim prometom iz stava 1. ovog člana smatra se promet dobara i usluga sa i bez prava na odbitak prethodnog poreza, izvršen na teritoriji Republike Srbije i u inostranstvu, bez PDV.

U ukupan promet iz stava 2. ovog člana ne uračunava se promet opreme i objekata za vršenje delatnosti, bez PDV.

Danom stupanja na snagu ovog pravilnika prestaje da važi Pravilnik o utvrđivanju šta se smatra uzimanjem i upotrebom dobara koja su deo poslovne imovine poreskog obveznika, pružanjem usluga i svakim drugim prometom bez naknade i o utvrđivanju uobičajenih količina poslovnih uzoraka i poklona manje vrednosti („Službeni glasnik RS“, broj 114/04).

Ovaj pravilnik stupa na snagu 1. januara 2013. godine.